استفاده از ماه رمضان

اطرافیان را که می‌بینم، همه راضی‌اند از مسیر زندگی‌شان. یکی فلسفه غرب خوانده، می‌گوید پشیمان نیستم. آن یکی مهندسی خوانده او هم راضی است. دیگری هنر و موسیقی دنبال می‌کند و لذت می‌برد از مسیر فعلی زندگی‌اش و پشیمان نیست. همه هم احساس می‌کنند خدا را می‌شناسند. ترسیدم. فهمیدم اولا خدا را نمی‌شناسم. دوما رحمت خدا رحمت مطلق است و خاصه. مطلق یعنی جهنم هم رحمت است. خاصه نزدیک به آن‌چیزی است که ما از کلمه رحمت انتظار داریم. و من هنوز در رحمت خاصه نیستم. فهمیدم مسیر زندگی‌ام خوب نبوده. چون اگر اینطور است همه خوب‌اند. خوب را تعریف کردم اوج و تلاش پرمشقت. دیدم تلاش پرمشقت، قربانی بزرگ، سختی فراوان و رسیدن به السابقون السابقون و سابقِ سابقون شدن که یعنی موفقیت را ندارم و نرسیده‌ام و «افنیت عمری فی سکره تباعد منک». داریم همدیگر را گول می‌زنیم و از همدیگر با آب و تاب تعریف می‌کنیم که به به چه عارفی چه مومنی چه مومنه‌ای ماشاالله کمالات را همه دارد. نخیر آقاجان نکیر و منکر اینطور نمی‌بینند که. ائمه هم شفاعتشان روز قیامت است. عالم برزخ خودتی و خودت. خبری نیست از چیز دیگری. عمر را با بازی گذراندیم. تلاش کردیم اما «خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَیِّئًا».

تمام حرفم این است. حتی ذره‌ای فکر نکنید مسیر زندگی را درست و خوب آمدید. کل زندگی را قمار کردیم و باختیم. چشمتان به قبر بیافتد می‌فهمید. آنجا هم نفهمید، مقام عباس بن علی بن ابی‌طالب را ببینید خواهید فهمید. پس بیایید رمضان را دریابیم:

اگر ماه رجب و شعبان را به کاستن از رجس‌ها پرداخته باشید و کمی خود را شستشو داده باشید، کم کم نوبت به شتاب و اوج می‌رسد. بزرگان برای این ماه نکاتی دارند که امید است انجام دهید:

1. دعای افتتاح یکی پس از مغرب و عشا و دیگری نیمه شب

2. زیارت آل یاسین حدود نیم‌ساعت قبل از غروب ایستاده به سمت قبله

 

اگر مایل بودید از کتاب صحیفه مهدیه، دعای تشرف خدمت حضرت بقیه الله که بعد از نمازهای واجب خوانده می‌شود را نیز مداومت کنید. مسجد جمکران کتابش را دارد. اما اگر دسترسی ندارید اپلیکیشن آن نیز در بازار موجود است.

 

آدمی هر پله بالا می‌رود می‌بینید چندصد پله از جایی که فکر می‌کرد قبل در آن است (به نسبت رحمت خدای متعال) پایین‌تر است. لطفا اهمال نکنید. یکبار بیشتر زندگی نمی‌کنید و چه کسی بهتر از من می‌فهمد «انقضاء ایّام» یعنی چه!