طرحی برای گوشی‌سازهای ایرانی

شرکت‌های مونتاژکننده و تولیدکننده گوشی‌ در ایران مدتی است که در بازار در حال رشد کند و بی هدف هستند که این رشد کند، به دو دلیل نداشتن طرح بومی و کیفیت برتر، آن‌ها را از شرکت‌های خارجی متمایز نکرده و نمی‌توانند خریدار را به انتخاب محصول ایرانی مجاب کند.

در این نوشته قصد داریم تا به تشریح نکاتی بپردازیم که آن‌ها را از شرکت‌های بزرگ متمایز کرده و در یک چرخش سریع بتوانند بازار ایران را به سرعت قبضه کنند. بدیهی است با توجه به جهان‌بینی نویسنده مبتنی بر گردش آزاد اطلاعات بر پایه زکات علم. تمامی ایده‌ها، استراتژی‌ها و تکنیک‌های ابتکاری موجود در این نوشته بدون حق مولف و پتنت برای شرکت‌های مطرح در این عرصه ارسال خواهد شد و آن‌کس که ریسک تغییرات آن را زودتر بپذیرد، ان‌شاالله موفق‌تر خواهد بود.

سنت‌ها سنگ می‌شوند

این روزها بحث آقای رحیم‌پور نسبت به حوزه خیلی بالا گرفته. آقایان مکارم و نوری همدانی و خیل مجتهدین دیگر اعتراض کردند که حرف‌های ایشان غلط و از روی بی‌اطلاعی است. حرف آقای رحیم‌پور را می‌توان در یک جمله خلاصه کرد: «سنت‌های سنگ شده»؛ یک روزی روزگاری رفتاری و روشی ایجاد شد تا مشکلات جامعه‌ای را پاسخ بدهد. اما شاگردان بعدی به‌جای آنکه یاد بگیرند مشکلات را پاسخ بدهند، مسئله را خوب یادگرفتند و فردایش شروع کردند همان مسئله را به شاگردانشان تدریس کردند. این یعنی حرکت و پویش در آن حوزه راکد شد و کم‌کم به‌قدری سخت شد که رنگ و بوی تقدس گرفت.

حرف اینجاست که نه تنها حوزه بلکه بسیاری از دیگر نهادها هم این سنت‌گرایی و سنگ‌شدگی را دارند؛‌ اما چون حوزه مورد توجه و کانون مطالبات است، واکنش‌ها به جمود اندیشه در آن شدیدتر است. به‌عنوان مثال در موضوع مبتلا به سربازی: