به فکر خودتان باشید، دعای دیگران اجازه تاثیر ندارد.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
به فکر خودتان باشید؛ دعای دیگران اجازه تاثیر ندارد
پای منبر صاحب نفسی بودم. بحث به اینجا رسید که می‌دانید آیه شریفه 80 سوره توبه[1] برای چه کسانی است؟ همان آیه که می‌فرماید: «ای پیامبر اگر هفتاد مرتبه هم برای آنها استغفار کنی، خدا آنها را نخواهد آمرزید.» برای شما مذهبی‌هاست برای بسیجی‌ها برای هیئتی‌ها برای طلاب. برای مشرکان که نیست، مشرکان که اصولا استغفار ندارند که حالا پیامبر بخواهد برای آنها استغفار کند.[2]
راست می‌گفت؛ تعریف نفاق و فساد را خیلی شاذ و خاص گرفتیم تا خودمان را از دایره آن بیرون کنیم. ولی حقیقت این است که چطور استغفار دیگران برایمان موثر شود وقتی خودمان همه چیز را رها کردیم، راضی شدیم به زندگی عادی «مثل همه[3]». چرا؟ چون یک مشکلی که فکر می‌کنیم بزرگ است سر راهمان قرار گرفت غافل از اینکه حتی یک برگ قرآن هم نخوانده‌ایم. اگر می‌خواندیم می‌دیدیم که خدا فرموده:
«هر رنج و مصیبتی که در زمین یا در نفستان به شما رسد همه در کتاب (لوح محفوظ ما) پیش از آنکه آنها را در دنیا ایجاد کنیم ثبت است[4] »
اهل دلی در جلسه بود که گفت: این حرفش واقعا راست است. چندین ماه است برای تعدادی از رفقا و آشنایان دارم دعا می‌کنم و چله می‌گیرم. اما هر بار با آیات عذاب دفع می‌شوم. جز یکی از برادرانم که خودش دغدغه بسیار دارد.
نگران شدم. آهای مرد و زن، مراقب باشید؛ به فکر خودتان باشید. دعای دیگران اجازه تاثیر ندارد تا زمانی که خودتان نمی‌خواهید وقف او شوید. به دل‌های سوخته عرفا، به اشک‌های امام زمانتان قسمتان می‌دهم. خوب شوید. در خوب شدنتان برای هیچ‌کس جز خودتان نصیبی نیست. خوب شوید.
[1] اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِینَ مَرَّةً فَلَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ کَفَرُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ [٩:٨٠]
(ای پیغمبر) تو بر آن مردم منافق خواهی طلب مغفرت بکن یا نکن، اگر هفتاد مرتبه هم بر آنها (از خدا) آمرزش طلبی خدا هرگز آنان را نخواهد بخشید، زیرا آنها (از راه فسق و سرکشی) به خدا و رسول او کافر شدند و خدا فاسقان را هرگز هدایت نخواهد کرد.
[2] مَا کَانَ لِلنَّبِیِّ وَالَّذِینَ آمَنُوا أَن یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِکِینَ وَلَوْ کَانُوا أُولِی قُرْبَىٰ مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ [٩:١١٣]
پیغمبر و گرویدگان به او نباید برای مشرکان هر چند خویشان آنها باشند از خدا آمرزش طلبند بعد از آنکه آنها را اهل دوزخ شناختند.
[4] مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی أَنفُسِکُمْ إِلَّا فِی کِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ [٥٧:٢٢]
هر رنج و مصیبتی که در زمین (از قحطی و آفت و فقر و ستم) یا در نفس خویش (چون ترس و غم و درد و الم) به شما رسد همه در کتاب (لوح محفوظ ما) پیش از آنکه همه را (در دنیا) ایجاد کنیم ثبت است و البته این کار بر خدا آسان است.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.